پریزاد سیف گفت: بخش‌هایی از صحنه‌های نمایشنامه‌های "سه خواهر" و "دایی وانیا" نوشته چخوف را نیز بر اساس منطق داستانی در نمایش "آواز قو" گنجاندم.
نمایش "آواز قو" اثر آنتون چخوف با ترجمه مرتضی کرامتی، محمود بهروزیان و سروژ استپانیان به کارگردانی پریزاد سیف از 10 شهریورماه ساعت 21 در سالن استاد ناظرزاده کرمانی با بازی سعید پورصمیمی و پریزاد سیف روی صحنه است.
به گزارش روابط عمومی و امور بین‌الملل تماشاخانه ایرانشهر، پریزاد سیف درباره جذابیت‌های انتخاب و اجرای این اثر از آنتون چخوف گفت: چخوف برای کسانی که در عرصه تئاتر فعالیت می‌کنند، از بنام‌ترین و بزرگ‌ترین نمایشنامه‌نویسان است و این موضوع غیرقابل‌انکار نیست. نمایشنامه "آواز قو" را بسیار دوست دارم و هماهنگی بسیاری با فضای ذهنی من دارد اما تاکنون با توجه به‌دشواری اجرای آن جرئت آن را نداشتم تا این اثر را روی صحنه آورم. به یاد دارم که استاد حمید سمندریان زمانی که نمایشنامه "مرغ دریایی" را به صحنه آورد، سر کلاس گفت: "من یک‌بار جسارت کردم و اثری را از چخوف اجرا کردم و بعدها متوجه شدم اجرای این اثر کار بزرگی بود که در حد توان من نبود." زمانی که استاد سمندریان چنین اعتقادی را داشتند من توانایی آن را که نمایشنامه‌ای از چخوف را اجرا کنم در خود نمی‌دیدم.
او ضمن اشاره به اینکه نمایشنامه "آواز قو" در رثای هنر تئاتر است، خاطرنشان کرد: این اثر نمایشی برای ما تئاتری‌هاست و به‌نوعی حدیث نفس درباره شرایط تئاتر در این اثر به‌گونه‌ای بازگو شده است که انگار تاریخ‌مصرف و انقضائی ندارد. چند سال پیش افتخار شاگردی و همکاری با آقای سعید پورصمیمی را داشتم و فکر کردم که او شخصی است که می‌تواند شخصیت این نمایش را بازی کند. سال گذشته دراین‌باره گفت‌وگویی با آقای پور صمیمی داشتم و او نیز به‌منظور ایفای این نقش ابراز تمایل کرد و این نمایشنامه را سه بار با همین کست در پردیس تئاتر شهرزاد نمایشنامه خوانی کردیم. در آن زمان به‌منظور نمایشنامه خوانی روی متن کارکردم و با تغییراتی این اثر را اجرا کردیم و پس‌ازآن تصمیم به اجرای صحنه‌ای از آن گرفتم.
سیف در ادامه اضافه کرد: این اثر را به تماشاخانه ایرانشهر پیشنهاد دادم و آقای حسین مسافر آستانه از آن استقبال کرد و به‌منظور اجرای آن با ما همکاری داشت.
کارگردان نمایش "راننده چینی" درباره میزان وفاداری‌اش به نمایشنامه "آواز قو" در اجرا عنوان کرد: از سال گذشته کار روی متن را آغاز کردم و چیزهایی را به آن افزودم. سوفلور نقش مقابل آقای پورصمیمی است که خودم آن را اجرا می‌کنم که بر اساس نمایشنامه، 4- 5 دیالوگ دارد و نیاز بود تا این نقش را پررنگ‌تر کنم اما بر اساس سابقه ذهنی که درباره چخوف داشتم بهتر دیدم تا من در دیالوگ‌های او دست نبرم و بنا بر منطق داستانی که وجود دارد از دیالوگ‌های دیگر آثار چخوف استفاده کنم. بر این اساس بخشی از دیالوگ‌های نمایشنامه‌های "دایی وانیا" و "سه خواهر" این نویسنده را وارد کارکردم.
او همچنین افزود: این نمایش بازی در بازی است و بازیگر مرد بخش‌هایی از آثار شکسپیر را بازی می‌کند. بنابراین دو بخش از صحنه‌های نمایشنامه‌های "سه خواهر" و "دایی وانیا" را نیز بر اساس منطق داستانی در این نمایش گنجاندم. در نمایشنامه "آواز قو" قطعه‌ای از اشعار پوشکین استفاده‌شده است که من بر اساس شخصیت‌پردازی نمایش، آن شعر را تغییر دادم و سروده دیگری از پوشکین را جایگزین کردم. به نظرم زمانی که متنی نوشته می‌شود، نویسنده از اثرش جدا می‌شود و هر کارگردانی هراندازه هم که بخواهد، نمی‌تواند به متن اصلی کاملاً وفادار باشد. روزانه در سراسر دنیا آثاری از چخوف اجرا می‌شود اما اجراهایی با برداشت‌های متفاوت از این نویسنده دیده می‌شود.
سیف در ادامه صحبت‌هایش گفت: نمایش "آواز قو" اقتباس نیست و نمی‌توانم بگویم که آن را بازنویسی کردم چراکه متن اصلی به‌قدری محکم و دارای چارچوب درستی است که دلیلی بر بازنویسی وجود ندارد. من این اثر را تنظیم مجدد کردم و این نمایش همان "آواز قو" چخوف است و تغییری در آن صورت نگرفته است.
این کارگردان درباره سبک و فضای اجرایی نمایش "آواز قو" یادآور شد: ممکن است چخوف را نویسنده‌ای در سبک رئالیسم بدانند اما او به‌شدت مدرن می‌نویسند و این مدرن بودن مخلوطی از انواع سبک‌هاست و من در برخورد با آثار او معتقدم بعضی‌اوقات آثارش ابیورد است. زمانی که استانیسلاوسکی اثری از چخوف را اجرا کرد، چخوف پس از دیدن نمایش گفت که اجرای درستی از نمایش من نشده چراکه شما در این اثر اندوه را به نمایش گذاشتید درصورتی‌که این نمایشنامه کاملاً طنز است.
او همچنین اضافه کرد: من سعی داشتم در نمایش "آواز قو" بیشتر به سمت تراژدی و کمدی بروم و امیدوارم که موفق شده باشم و این فضا به مخاطب نیز القا شود. پریزاد سیف درباره طراحی صحنه نمایش اظهار کرد: صحنه نمایش را به همراه آقای پور صمیمی طراحی کردیم. به نظر من دکور باید کاربری باشد و اعتقادی به دکورهای زیبا، شیک و تزئینی ندارم و به قول چخوف معتقدم هر آنچه درصحنه است باید مورداستفاده قرار گیرد و با صحنه‌های شلوغ و درهم‌ریخته که بازیگر را در خدمت صحنه قرار می‌دهد موافق نیستم و به نظرم باید دکور در خدمت بازیگر باشد و به او کمک کند. در این راستا آقای هادی بادپا به‌منظور پرورانده شدن طراحی، بسیار به ما کمک کرد و باعث شد تا از داشتن بعضی چیزها درصحنه صرف‌نظر کنیم.
او در ادامه افزود: بر اساس پیشنهاد متن؛ درصحنه نمایش، یک شهرستان دیده می‌شود که نمایشی در آن اجراشده و بازیگران رفته‌اند و سالن خالی است و آشفتگی پس از اجرا روی صحنه بانظمی خاص دیده می‌شود. درصحنه این نمایش، ما سازه کوچکی داریم که در جهت پیشنهاد نمایشنامه است.
این بازیگر تئاتر درباره موسیقی نمایش "آواز قو" گفت: موسیقی این نمایش انتخابی است و از موسیقی آلبوم آمِلی و موسیقی فولکلور روسی "چشمان سیاه" در این اثر استفاده‌شده است و دو افکت نیز در نمایش پخش می‌شود.
پریزاد سیف در پایان صحبت‌هایش خاطرنشان کرد: ازآنجاکه توفیق همکاری با یکی از بزرگ‌ترین هنرمندان ایران رادارم، امیدوارم آنچه را که قابل‌قبول مخاطبان است را روی صحنه آورده باشم و این کار درخور شخصیت آقای سعید پور صمیمی باشد.
دیگر عوامل این نمایش عبارت‌اند از: مجری طرح: نورالدین حیدری ماهر، مشاور طراح صحنه: هادی بادپا، مشاور طراح لباس: شیدا زواری، دستیار کارگردان: سعید محبی و کامبیز بنان، منشی صحنه: بهار خالقی، مدیر صحنه: محمد کیان اسماعیلی، طراح گریم: افسانه قلی زاده، مشاور رسانه: فریبرز دارایی، گرافیک و عکس: محمدصادق زرجویان، ساخت تیزر: مسعود رفیع زاده و روابط عمومی: آیدا اورنگ.
علاقه‌مندان می‌توانند بلیت این نمایش را از سایت تیوال تهیه کنند.